ஞாபகங்கள் ...

ஒரு வயதில் உனக்கு

காது  குத்திய போது 

உன்னை விட 

அதிகமாய் நான் 

அலறிய ஞாபகம் ...

ஐந்து வயது ஆனபோதும் 

தனியாய் நடக்காமல் 

என் கைகள் கோர்த்தே 

நீ நடந்த ஞாபகம் ...

பத்து வயதில் உன் 

அழுகையை நிறுத்த 

மரத்திலிருந்து குதித்து 

என் கால்களை 

உடைத்துக்கொண்ட ஞாபகம் ...

பனிரெண்டு வயதில் 

தூக்கத்திலே  என் 

கால்கள் மேல் படர்ந்திருந்த 

உன் கால்களை 

அகற்றும் போது 

நீ ஒரு முறை 

உற்றுப்பார்த்து விட்டு 

மீண்டும் கண்களை 

மூடிக்கொண்ட  ஞாபகம் ...

பதினைந்து  வயதில் 

உன்னை கடைசியாய் 

பாவாடை சட்டையில் 

பார்த்த ஞாபகம் ... 

பதினெட்டு வயதில் 

என்னுடன் தனியாக 

பேசிக்கொண்டிருந்த உன்னை 

உன் அம்மா 

போட்ட சத்தத்தால் 

பலர் 

திரும்பிப்  பார்த்த ஞாபகம் ... 

இருபத்தியொரு  வயதில் 

நீ படிப்பை 

முடித்த பிறகும் 

நான் நண்பர்களுடன் 

ஊர் சுற்றிக் கொண்டிருந்த ஞாபகம் ...  

இருபத்தி மூன்றாம் வயதில் 

உனக்கு மாப்பிள்ளை 

பார்க்க ஆரம்பித்த  

போது  

என்னை வேலை 

தேடச் சொல்லி 

நீ வற்புறுத்திய ஞாபகம் ... 

இருபத்தைந்தாம் வயதில் 

உன் கழுத்தில் தாலி 

ஏறிய பிறகு தான் 

அயல்நாடு செல்வதில் 

உனக்கும் ஆசை 

இருந்தது என்பதை 

நான் தெரிந்து கொண்ட ஞாபகம் ... 

இருபத்தியேழாம் வயதில் 

உனக்கு பிறந்த 

முதல் பையனுக்கு 

என் பெயரை 

வைத்ததாய் ஞாபகம் ...